Prvi roman Michela Bozikovica, švicarskog pisca hrvatskog podrijetla, Drift svojim naslovom govori da se radi o životnoj priči i o njezinim neverama. Drift je na hrvatski neprevodiv pojam koji znači slobodno strujanje, plutanje, ali i tjeranje na gomilu. U Driftu se barem dva života, čija životna linija je vrlo slična, isprepliću i osmišljavaju. Tu bijes traži svoj put, srca pucaju, bježi se od sebe u toksikomaniju, rat, traže se vrline i smisao. Martin je pisac i novinar koji sluša životnu priču Juliena i literarno je uobličava. Julien nakon ljubavnog kraha pokušava naći smisao, pa emotivno poremećen, načet drogama i alkoholom krade roditeljima auto, euforičan vozi ravno u rat u Hrvatskoj, u Dalmaciji pa u Lici. Pokazuje se da je talentirani snajperist. U kratkom roku postaje dio izviđačke jedinice i nalazi u, pomalo egzotičnoj, zemlji svojih predaka bliskost i smisao, čak i ljubav, Martinu. No, Martina umire, Julienov svijet se opet raspada... Martinov svijet je pak trajno razmrvljen, i jedino što mu daje smisao je rad na knjizi. Ne manje sklon politoksikomaniji, trajno narušen, vrlo skoro će se naći suočen s dum-dum metkom i vlastitom odlukom... Zadnje poglavlje ovog romana, naizmjence pisanog iz perspektive Juliena (kronološki, ali u distancirajućem trećem licu) i Martina (diskontinuirano), događa se na rajskom jedrenju oko Golog otoka gdje se nazdravlja "Za lijepe žene, brze brodove, devet bofora i more" i sjajno finalizira ovaj roman koji je bio nominiran za prestižnu Ingeborg Bachmann nagradu.